27 Ocak 2012 Cuma

sevdim bu resmi(kendimi buldum biraz)


Durum bundan ibaret.
İzliyorum enkazın ortasından 2yıldır kaçamadım.
Bir sigara evet bir tane daha.
Ağzıma edildi ben birşey edemeden öle kalakaldım göt gibi.
En olmadın zamanda karnım burnumda.
Efendi aşık olmuş kendine layık birine.
Nasıl bi ezik psikolojisi ile evde olduğunu o anda anladım.
'Sen bana fazlasın, sonunda layığımı buldum Syd'
Lan anca mı aklına geldi benim sana fazla olduğum.
Eminim söylemese fark bile edemezdim durumu.
Ama aradan 2yıl geçti ve şimdi dışarıdan daha net görülüyor durum.
Gerçekten başından hata bir evlilikmiş.
Ama doğuma ramak kalmış,ben senin her bokunu görmezden gelip üzerini örtmüşüm, hatta kimse görmeden temizlemişim, toy yaşımda hep he demişim.
Sen ise kalkmış bana 'yanlış zaman ama aşk bu aşık oldum işte' diyorsun.
Malın eline maaş kartını ver.3-4yıl erimsin de borcunu öde, eşek gibi çalış ama borç var die doğru dürüst alışverişe bile gitme, arada kendini güçsüz hissettiğinde seni dövsün, ardında sabahlara kadar ettim bi bok kendimi kaybettim affet ne olur terk etme die ağlasın ve sende affet.
Syd af etmeyipte ne yapsın.Geç yaşında inanmış birine.Tamam demiş evlenmeye.Doğru yada yanlış ama bi karar vermiş ve sırf evliliğin bi defa yapılacağı inancı üzerine kaderim bu die hep boynunu eğmiş.
Al işte Syd gördün mü? Sen böle he de affet dur.Sonra el adamı sen doğuracaksın, karşında gözüne baka baka aşık oldum desin.
Bu da yetmesin doğumu bekleyelim öle ayrılalım.Hatta itin acelesi varya 'doğuma az kaldı doktor erken doğum olabilir diyordu zaten gidelim sezaryanla aldıralım bi an önce bitsin şu süreç'
İnsan evladına,22 yaşında, hamileyken, erkek dediğine en muhtaç haldeyken yapılır mı bu??


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder